Widokówki - kolekcja turystyczna

Zebranie kolekcji widokówek jest dobrym zadaniem na wakacje, a nawet na dłuższy czas w okresie roku szkolnego.

Aby zebrać i odpowiednio zaprezentować kolekcję należy przestrzegać określonych zasad:

- kolekcja powinna zawierać 10 różnych pocztówek
- powinny się na nich znajdować jeden lub kilka  (max. 4!) fotografie ciekawych obiektów turystycznych (np. zamków, kościołów, pomników przyrody, obiektów muzealnych itpd.)

Przykłady widokówek, które mogłyby znaleźć się w kolekcji

- kartki należy przykleić z jednej strony za pomocą taśmy klejącej do sztywnego kartonu w taki sposób, aby można je było odgiąć i zobaczyć informację o obiekcie zapisaną na odwrocie
- kolekcja powinna mieć nagłówek (np. "Moja kolekcja pocztówek" albo "Widokówki - kolekcja turystyczna" lub inny) i być podpisana (imię, nazwisko, klasa)

- uczeń powinien wybrać jedną pocztówkę i potrafić ciekawie opowiedzieć o widocznym na niej obiekcie (czytanie z kartki wykluczone!)
- uczeń powinien potrafić wskazać miejsca z widokówek na mapach w atlasie do przyrody i powiedzieć w jakim pasie krajobrazowym i w jakiej krainie geograficznej leży to miejsce (jeśli jest to kartka z Polski) albo w jakim kraju i w jakiej krainie geograficznej ono leży (jeśli jest to miejsce poza Polską). Pod kartką lub na jej odwrocie można sobie dla utrwalenia zapisać te informacje.

Jakie kartki nie nadają się do kolekcji turystycznej?
- brudne, naddarte czy pogniecione
- zawierające więcej niż 4 obrazki na kartce. Taka pocztówka jest z pewnością piękną pamiątką, ale obrazki na niej są zbyt małe, aby można było rozpoznać szczegóły
- z krajobrazami, które można znaleźć w wielu miejscowościach (np. brzeg morski o zachodzie słońca). Na pocztówce powinny być raczej widoki charakterystyczne dla pewnej konkretnej okolicy (np.wybrzeże klifowe nad morzem w Wolińskim Parku Narodowym)

 Przykłady kartek, których należy unikać w zbiorze:

Skąd wziąć widokówki?
- najlepiej kupić w miejscowościach, które odwiedzamy w czasie wakacji
- poprosić krewnych i znajomych, aby je nam przysłali albo przywieźli
- można w klasie wymienić się adresami i nawzajem powysyłać sobie kartki z wakacji (To naprawdę nie przeszkadza, że kilka osób będzie miało kartki z tych samych miejsc)
- jeśli ktoś mieszka w dużym mieście i nigdzie nie wyjechał na wakacje może zebrać kolekcję widokówek pokazujących ciekawe dla turysty obiekty tylko z tego jednego miasta
- znaleźć adres szkoły w miejscu, z którego chcemy mieć kartki. Napisać do uczniów z klasy równoległej prosząc o wysłanie widokówek, a w zamian wysyłając swoje. Trzeba to zrobić za wiedzą i zgodą nauczyciela, a najlepiej pod jego kierunkiem.

W czasie wakacyjnych wędrówek można zbierać nie tylko widokówki - warto zwrócić uwagę na bilety wstępu (np. na wieżę widokową lub do parku narodowego), czasem w informacji turystycznej w danej miejscowości można dostać ciekawe foldery z informacjami o okolicznych atrakcjach turystycznych, promocyjne zakładki do książek czy nalepki.

Wakacyjne plakaty z widokówkami mogą być piękną ozdobą klasy przez długie zimowe miesiące.

Winniczek i spółka

Ślimaki razem z małżami i głowonogami należą do grupy zwierząt zwanej mięczakami. Wszystkie mają miękkie ciało, a wiele z nich wytwarza piękne muszle. U wielu gatunków muszli nie ma wcale, bywają też szczątkowe muszle schowane w ciele.

Spójrzcie na filmik o winniczku:

Łakomczuch z niego, prawda?

Ślimaki są utrapieniem wszystkich właścicieli ogrodów, gdyż potrafią zjeść naprawdę dużo, a gustują szczególnie w młodych, delikatnych liściach, pączkach, warzywach i owocach. W poszukiwaniu pożywienia kierują się głównie węchem i dotykiem - wzrok mają bardzo słaby. Same są ważnym ogniwem łańcuchów pokarmowych - żywią się nimi ropuchy, jaszczurki, liczne ptaki czy jeże.

Winniczek jest pod ochroną, a to oznacza, że nie wolno go zabijać, ani robić mu krzywdy. Inne ślimaki, które łatwo można spotkać w ogrodach to wstężyk ogrodowy (można go również zobaczyć w filmiku obok winniczka) czy pomrów (pomrowik) taki, jak ten poniżej:

Tędy przeszedł ślimak zostawiając ślad ze śluzu

Nad stawem czy rzeką, na płyciźnie, można zauważyć muszle, których właścicielami są żyworodka, błotniarka (na zdjęciu poniżej to ta spiczasta)  lub zatoczek (ten powyżej błotniarki). Rzadko widuje się szczeżuje, gdyż potrzebują bardzo czystej wody.

fot. Małgorzata Pietrzycka, www.tominowo.blogspot.com

Na zdjęciu poniżej zaznaczyłam przykładowe mięczaki bałtyckie, których muszle można znaleźć na plaży:

A oto szczątkowa muszla mątwy (zwana błędnie "kością mątwy"), która za życia zwierzaka pozostaje schowana w ciele. Ja znalazłam ją na plaży nad Morzem Śródziemnym. Hodowcy ptaków częstują nią swoich podopiecznych, gdyż jest bogatym źródłem wapnia.

Zadanie wakacyjne dla ucznia:
Zbierz kolekcję muszli mięczaków. Ustal, które z nich należą do małży, a które do ślimaków (słodko- / słonowodnych lub lądowych). Jak nazywają się te gatunki? Zapisz też miejsce i czas ich znalezienia (np. "w ogródku działkowym na Pilczycach we Wrocławiu"). Niedopuszczalne jest "wyganianie" ślimaka z muszli w celu jej pozyskania!!! Możesz też wyszukać ciekawe informacje o Twoich znaleziskach w Internecie lub bibliotece. Kolekcję z co najmniej 5 różnych muszli wraz z opisem zaprezentujesz na lekcji w szkole.

A to moja kolekcja, która wisi na ścianie (muszle przyklejone klejem polimerowym do antyramek). Bystre oko znajdzie w niej nie tylko muszle mięczaków (kliknąć w celu powiększenia).