Podstawowe zasady grzybobrania

Jeśli chcesz wybrać się na grzyby do lasu najlepiej zrób to z kimś, kto grzyby zbiera, bo lubi. Taka osoba najczęściej zna się na swoim hobby i pomoże Ci odróżnić niebezpiecznego ”trujaka” od smacznego grzyba. A gdy już umówisz się na grzybobranie z doświadczonym grzybiarzem pokaż mu, że jesteś do tego dobrze przygotowany.

Jak się ubrać?

Założyć kryte, nieprzemakalne, ciepłe buty z grubym spodem, w dnie szczególnie wilgotne i wczesnym rankiem, gdy siada rosa wskazane są kalosze.

Ubrać kurtkę nieprzemakalną, również ze względu na rosę i wodę kapiącą z gałęzi, czasem poranny las jest bardzo wilgotny i mglisty.

Ubranie założyć „na cebulkę” - stopniowo w lesie robi się coraz cieplej i będziesz zdejmować z siebie kurtkę, polar, sweter, koszule flanelową...

Popsikać się preparatem zniechęcającym komary i kleszcze.

Co zabrać ze sobą?

Koszyk wiklinowy – przez szczeliny między gałązkami z wikliny przepływa powietrze, co pozwala dłużnej zachować świeżość grzybów. Wiadro plastikowe nam tego nie zapewni.

Mały , ostry nożyk tzw. kozik lub scyzoryk.

Coś lekkiego do jedzenia i picia (np. małą butelkę wody mineralnej, a w chłodniejsze dnie – termos, kanapki, czekoladę, jabłko)

Atlas grzybów, który pomoże Ci rozpoznawać „znaleziska” i uniknąć zbierania gatunków chronionych

Możesz zabrać aparat fotograficzny, kompas, mapę, lornetkę i inne rzeczy, które uprzyjemnią Ci wędrówkę po lesie i pozwolą lepiej go poznać. Pamiętaj tylko, że będziesz je musiał nieść na własnym grzbiecie

Kiedy zbierać?

Najlepiej wczesnym rankiem, od lipca (a nawet końca czerwca!) do późnej jesieni, jeśli tylko jest wystarczająco ciepło, wilgotno i nie ma przymrozków. Grzyby „wakacyjne” są niestety często bardzo robaczywe. Warto dodać, że w Polsce znajdziemy też smaczne grzyby jadalne, które pojawiają się zimą, np. w lutym. Są one jednak mało znane i dla początkującego grzybiarza mogą stanowić jedynie ciekawostkę. Prawdziwy sezon na grzyby zaczyna się we wrześniu.

Jak zbierać?

Cierpliwie, bez pośpiechu, wdychając żywiczne, leśne powietrze.

Odciąć trzon grzyba równo z powierzchnią gruntu lub delikatnie wykręcić grzyb, a miejsce po nim zasypać ziemią

Stare, pleśniejące lub niejadalne okazy pozostawić na miejscu. Nie będzie z nich dla nas żadnego pożytku, a może zarodniki, które wypadną z kapelusza dadzą początek następnym grzybom, które zbierzemy w tym samym miejscu za rok.

Jeśli nie znamy dobrze grzybów unikać grzybów blaszkowych, one częściej są niejadalne.

Gdzie zbierać?

To zależy od tego, jakie grzyby chcemy zebrać. Gatunki powszechnie uznawane za najsmaczniejsze, czyli borowiki lub podgrzybki brunatne lubią lasy iglaste, wrzosowiska, borowiki dodatkowo dąbrowy. 

Kozaki spotkamy częściej pod brzozami. 

Pieczarek czy kań szukaj na łąkach i pastwiskach. 

Pyszne rydze zbierałam na obrzeżu trawiastej drogi przy lesie iglastym i mieszanym.

Maślaków szukaj na piaszczystym podłożu pod sosnami czy modrzewiami. 

Sąsiedztwo określonych gatunków drzew i grzybów to typowe zjawisko wynikające z symbiozy łączącej te organizmy - grzyb pomaga roślinie pobierać wodę i rozpuszczone w niej związki mineralne, a sam pobiera od niej związki organiczne.

Doświadczeni grzybiarze znają miejsca, gdzie grzyby występują w większych ilościach i odwiedzają je co roku.

Ten grzyb nie jest jadalny, ale piękny.
Pełni wiele ważnych funkcji w środowisku leśnym.
Nie niszcz go bezmyślnie i niepotrzebnie!